Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk

Hipertaniec to szeroko rozumiana cała ziemia. Artystki i artyści post modern dance swoimi działaniami rozszerzyli pole aktywności tańca – każdy, nawet najbardziej ordynarny ruch rozumieli jako działanie taneczne, każde ludzkie ciało, bez najmniejszego profesjonalnego treningu otrzymało status ciała tańczącego, scena została przeniesiona do muzeów, na ulice.
Poprzez działania kolektywne, jak również użycie ready made, taniec stał się bardziej demokratyczny a problem autorstwa został zakwestionowany. A wszystko to w politycznym kontekście lat 60-tych. Pierwsze pytanie, które stawiam sobie w tym projekcie to – jakie obecne problematyki mogą budować nasze myślenie o tańcu. Drugie zadanie – jak powyższe rewolucje tańca post modern mogą być reformułowane w obecnym świecie, ponieważ dzisiejsze czasy sprzyjają wielkim problematykom stąd niech i taniec się dzieje w olbrzymiej skali. Zatem już nie ulica/scena/muzeum, ale cała Ziemia! Nie wyłącznie ciała ludzkie, lecz matnia ludzkich i nie-ludzkich wibrujących materii. Nie działania kolektywne, ale nieskończona wielość splątań. Nie Dolly Parton a owca Dolly.

Agata Siniarska to fikcyjna postać o wielu talentach i przeszłości kryminalnej, świadomie dziejąca się epizodach w przestrzeni choreograficznych sekwencji. Dając szansę przez lata różnym rodzajom form teatralnych, studiując zadania choreograficzne w HZT w Berlinie, obecnie kreuje ucieszne studia feministyczne oraz kultywuje pragnienia wobec obrazu, języka i pisania, kina i animacji, w obszarze swych feministycznych praktyk. Uzależniona od fikcji prowadzi swe dochodzenia pomiędzy życiem/śmiercią w obrazie a życiem/śmiercią poza kadrem, tworząc z siebie samej, poprzez przypisane jej kulturowe struktury, narzędzia wizualnej retoryki. Każdy wizerunek, podsycany przez energię głębokiej teoretycznej jękliwości, robi z pasją i wielką fascynacją. Wielokrotnie nie samotnie, ale w kompanii wielu wspaniałych awanturników.