koncept, choreografia
Anouk van Dijk
tańczą
Philipp Fricke, Birgit Gunzl, David Hernandez, Angela Müller, Nina Wollny
światło
Marcel Schmalgemeijer
dramaturgia
Jerry Remkes
muzyka
Es, Kozo Inada, Kaffe Matthews, Andy Moor, Sleazy Listeners, Velvolino
repetytor
Daniela Graça
administracja
Erin Coppens
zespół techniczny
Robert Koletzki, Caspar Spilker
Po entuzjastycznie przyjętym przez polską publiczność eksperymencie tanecznym STAU, który w październiku 2004 roku otworzył program STARY BROWAR NOWY TANIEC, holenderska choreograf Anouk van Dijk przywozi do Poznania swoją najnowszą produkcję, która czerpie z doświadczeń poprzedniego spektaklu.
HEADS to spektakl taneczny, którego akcja zbudowana została wokół pięciu postaci. W swoim gorączkowym życiu, pełnym niemożliwych ambicji, znajdują oni jeszcze trochę miejsca na refleksję. Ale uciekają od niej w sen lub przed ekran komputera. Jak długo jednak można unikać konfrontacji z własnymi wątpliwościami?
Spektakl Anouk van Dijk intrygująco łączy wirtuozerski taniec z silnym konceptem teatralnym. Dzieki namacalnym postaciom w abstrakcyjnej dekoracji, tworzy świat w którym codzienna rzeczywistość płynnie przechodzi w absurdalną fantazję. Ludzie w przedstawieniu są godni pożałowania, jednak w tajemniczy sposób nigdy nie tracą swojej wiary w szczęśliwe zakończenie.
Anouk van Dijk pracuje jako niezależny choreograf od ponad 10 lat. Charakterystyczną cechą jej choreografii jest połączenie zaskakującego wirtuozowskiego tańca i humorystycznych codziennych sytuacji. Międzynarodowy rozgłos przyniosła jej współpraca z niemieckim reżyserem i dramaturgiem Falkiem Richterem nad spektaklem Nothing Hurts. W 1998 założyła własny zespół anoukvandijk dc. W 2001 roku została nagrodzona prestiżową nagrodą Lucas Hoving Prize przyznawaną w ramach Dutch Dance Days Festival. W 2005 r. anoukvandijk dc jako jedyny nowy zespół tańca został włączony do stałego rządowego programu finansowania tańca.
Podczas lat pracy badawczej nad ruchem Anouk van Dijk stworzyła własny sposób poruszania się – countertechnique. Podstawą metody jest poszukiwanie i rozwijanie wyraźnego związku między techniczną precyzją, przekraczaniem fizycznych granic i ekstremalną przestrzennością ruchu.