Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk


31.05.2014
deadline zgłoszeń
Choreograficzny projekt badawczy Isabelle Schad ogłoszenie o naborze

Fundacja Art Stations zaprasza polskich tancerzy do udziału w choreograficznym projekcie badawczym niemieckiej choreografki Isabelle Schad „Colective Jumps”. Projekt odbywać się będzie w dwóch turach: 06.-17.10. oraz 03-14.12.2014 roku, a zakończą go dwukrotne pokazy powstałego w ramach procesu grupowego performansu wieńczące także jubileuszowy rok działań fundacji Art Stations.

Do udziału w projekcie zaproszonych zostanie 20 tancerzy-performerów (w różnym wieku, zainteresowanych somatycznymi praktykami pracy z ciałem, otwartych na pracę eksperymentalną i gotowych na prace w dużej grupie ), którzy wybrani zostaną na podstawie nadesłanych aplikacji. Aplikacje powinny zawierać CV artystyczne oraz list motywacyjny (oba dokumenty w języku angielskim!). Projekt  odbywać się będzie w wyżej wymienionych terminach w godzinach 16.00-20.00 w Studio Słodownia +3 w Starym Browarze w Poznaniu. Wybrani uczestnicy dostaną od Art Stations Foundation stypendium na udział w projekcie w wysokości 2100 brutto, a osobom spoza Poznania w ramach programu zapewniony zostanie także nocleg.

Osoby zainteresowane udziałem w procesie „Collective Jumps”  proszone są o nadesłanie aplikacji do 31.05. 2014 roku. Lista osób zaproszonych do projektu zostanie ogłoszona do końca czerwca.

Collective Jumps zajmuje się budującą wspólnotę istotą pracy nad tańcem. Formy i praktyki tańca ludowego zostają tu (krytycznie) wzięte pod lupę i zbadane w kontekście współczesnej polityki pracy i ciała w tańcu. Projekt dotyczy ciała jako „miejsca oporu”. Ciało jest tu rozumiane jako performatywne źródło interaktywnych działań, jako ciało zbiorowe, które jednocześnie staje się sceną. Analogie z współczesnym ruchem ‘occupy’ czy tańcami-protestami jak Halay (taniec z Turcji/ Kurdystanu), który jest wykonywany podczas demonstracji w wielkim kręgu jako wyraz protestu, narzucają się same: ciało polityczne w ruchu – w tańcu.

Punktem wyjścia jest ciało płynne, które jest przepuszczalne i przekorne wobec zwyczajowej formy i wszelkiej dyscypliny. Materiał, który determinuje stawanie się formy, bazuje na praktyce ciała oraz na strukturze tradycyjnych tańców ludowych.  Ich schematy poszczególnych kroków, rysowanie przestrzeni, ułożenia rąk i ciała, rytmy i energie zostają zbadane przez pryzmat archaicznych zasad fundamentalnych.  Podobnie, jak ich „stawiający opór” potencjał.

Oscylujące na pograniczu biologicznych i twórczych procesów stawania się w hybrydycznych połączeniach pomiędzy naturą i kultur,  Collective Jumps jest tańcem na styku protestu, transu i zmysłowości, gdzieś pomiędzy formą, rozproszeniem i abstrakcją. To taniec na progu przełomu. Stawiający opór i utopijny.

Od dawna zajmuję się relacjami pomiędzy formą i treścią, stawiam pytania, skąd jaka forma pochodzi, szukam ich korzeni i początków.

Tradycyjne tańce ludowe wydają się ze względu na ich strukturę i zakorzenienie w kulturze doskonale nadawać się do tego, by rozpatrywać je w relacji z moim własnym doświadczeniem ciała w ramach Body-Mind-Centering ® oraz embriologii:  w przypadku tej ostatniej chodzi o podstawowe biologiczne założenia w kontekście stawania się formy. Założenia te łączę z tanecznymi formami różnych schematów wykorzystania przestrzeni, takimi jak łańcuchy czy kręgi. Łączę je także ze schematami kroków, zadając przy tym takie pytania, jak: Jaką energię uwalnia krok naprzemienny? W jaki sposób płynnie przechodzi z jednej formy tanecznej w drugą? Kiedy i jak dochodzi do wzajemnego zetknięcia się ludzi w tańcu ludowym? Co oznacza zmiana partnera w tańcach grupowych i w tańcach parami, co oznacza w budowaniu wspólnoty?

To, co stawia w nas opór, nie ma być tu postrzegane jako temat nadrzędny, ma raczej odzwierciedlać  się w „robieniu” i „działaniu”, a więc w konkretnej praktyce tanecznej. Łączy ze sobą ludzi w grupy. Istotne są tu również poszukiwanie oraz praca nad formą jawienia się, czyli: reprezentacji. Całkowicie bez pomocy środków narracyjnych. Bodziec leży w potrzebie abstrakcji. W pracy nad medium samym w sobie: nad tańcem (Isabelle Schad)

Isabelle Schad jest berlińską choreografką, której prezentowane na całym świecie spektakle są wynikiem głębokich poszukiwań cielesnych (głównie w oparciu o praktykę Body-Mind Centering) i badań nad procesami cielesnej re-prezentacji. Z jej inicjatywy w 2005 r. powstał berliński kolektyw Practicable stworzony razem z Alice Chauchat, Frédérikiem Gies, Frédérikiem de Carlo i Odile Seitz, wprowadzający nowe metody artystycznej kolaboracji. Ta horyzontalna struktura została oparta na pragnieniu współdzielenia szeroko rozumianej tanecznej praktyki i stała się bazą dla spektakli sygnowanych przez więcej niż jednego artystę. Bardzo ważne dla pracy Isabelle Schad okazało się spotkanie z Laurent Goldringiem, artystą wizualnym i fotografikiem. Wspólnie od 2009 roku kreują cykl przedstawień „Unturtled(s)”, którego jedną z odsłon zaprezentowali w Starym Browarze w 2010 roku. Jako uznany pedagog i choreografka współpracuje z berlińską uczelnią HZT, a jej warsztaty rozsiane są po całym świecie (w marcu 2010 roku była także wykładowcą w ramach Alternatywnej Akademii Tańca). W 2012 roku w ramach Stary Browar Nowy Taniec na Malcie Isabelle zaprezentowała spektakl MUSIC, przynależący do jej praktyki wielkich grupowych spektakli na styku pracy badawczej i choreograficznej podejmujący często tematy polityczne i społeczne. W ten nurt działań artystki wpisze się także projekt przygotowywany właśnie w  ramach jubileuszu Art Stations.