Art stations fundation - by Grażyna Kulczyk

Magali Milian studiowała w Avignon Conservatory. Studia kontynuowała w CNDC in Angers. Romuald Luydlin po zdobyciu dyplomu z anglistyki rozpoczął naukę tańca Butô pod okiem Sumako Koseki oraz Mistrza Kano z Nô Theatre. Razem zainteresowali się Aikido, a trening pozwolił im rozwinąć różne podejścia do ruchu.

Razem stworzyli grupę La Zampa, w której oboje pracują jako tancerze i choreografowie. Od 2000 roku, wyprodukowali takie spektakle jak: Fleeting Smile, Pour quelques miettes (film krótkometrażowy), Les dents de travers, Le Ciel audessus de sa tęte, Si tu veux je tue le chat oraz projekt specjalny: Temps 0 dla Center of Contemporary Art w Albi. W 2005 roku stworzyli Dans le collimateur dla DSN-Dieppe Scěne Nationale oraz projekt Dream On zawierający utwory solowe: Tracks 1 i 2, które po raz pierwszy wystawione zostały podczas festiwalu VISU, zanim Dream On pokazany został w całości w Théâtre des Hivernales oraz podczas Festival d’Avignon Off w następnym roku. Swoją pracę nad wymienionymi spektaklami kontynuowali dalej na równi z nowymi projektami, koncentrującymi się głównie na ponownym odkrywaniu dźwięku i obrazu. To wtedy powstały Tracks 3-4-5-6 w bliskiej współpracy z Loranem Chourrau (video), Valérie Leroux (dźwięk) i Pascalem Bongiovannim (projekt oświetlenia). Dzięki temu wspólnemu doświadczeniu powstała miej formalna grupa działająca przy GMEA/Albi-Tarn Musical Creation National Center.

La Zampa stworzyła wiele spektakli także z kolektywem Red Sniper (Patrick Codenys – muzyk, założyciel grupy Front 242 oraz Kendell Geers – artysta wizualny). La Zampa występowała także w spektaklu Bruno Geslina Crash(s) ! Variation (Antipodes 2008/ Le Quartz, Scčne Nationale de Brest). W tym samym roku zaprezentowali La Tombe du Plongeur podczas Międzynarodowych Spotkań Choreograficznych w Seine Saint-Denis oraz w kilku salach koncertowych (Le Bikini w Toulouse i El Médiator w Perpignan). W 2009 roku podczas rezydencji w Théâtre de Nîmes, skoncentrowali się na odkrywaniu nowego wymiaru teatru tańca i pracy na scenie. We współpracy ze scenografem Markiem Lainé wyprodukowali spektakl Daisy Cutter.

W roku 2010 rozpoczęli prace nad projektem Requiem, do którego dołączyli gitarzysta Marc Sens i raper Casey. Spektakl tworzony jest sukcesywnie, krok po kroku, z wykorzystaniem miejsc, kontekstów i sytuacji, o których twórcy wcześniej nie myśleli i nie wykorzystywali: opuszczony basen pływacki, prehistoryczna jaskinia, kaplica czy rampa dostawcza. Projekt był wspierany przez europejski program Focus on Art and Science in the Performing Arts. W 2012 dołączyli do sieci Modul Dance / EDN - European Dancehouse Network ze swoim najnowszym projektem Spekies. Współpracują także z Collectif Les Habits Noirs nad ich najnowszym projektem Dégradés, autorstwa Caryl Ferey i Jean-Bernard Pouy.

Od 2007 roku, w przerwach pomiędzy poszczególnymi projektami organizują Laboratorium Investigation, w których udział biorą tancerze, aktorzy, muzycy, artyści wizualni, antropolodzy, a którego tematem jest ciało człowieka, jego natura i różne sposoby jego postrzegania. Od roku 2010 biorą udział w wymianach artystów w ramach Initiatives Culturelles Eurorégionales, prowadzonych w regionie Midi-Pyrénées. Wymiany prowadzone są z zespołami N'Naranja (Barcelona, Katalonia) i Collective Moebius (Montpellier, Langwedocja-Roussillon).